شعر آیینی با مناسبت‌های مذهبی گره خورده است و شاعرانی که در این مضمون شعر می‌سرایند، باورهای دینی را با لطافتی شاعرانه به مخاطبانشان منتقل می‌کنند.

به جرأت می‌توان گفت که شعر و ادب آیینی، برترین گونه ادبی در عالم است زیرا آسمانی‌ترین، عاطفی‌ترین، صمیمی‌ترین، خالصانه‌ترین و عزت‌مندترین شعر بوده است.

سرودن شعر آیینی دانش، سواد و معرفت می­‌خواهد و اکثر شاعران این سبک از شعر، زندگی خود را با مطالعه و مقتل خوانی عجین کرده‌اند و شعر آیینی شعری است که احکام و معارف اسلامی را در قالب هنرمندانه به مخاطبان عرضه می‌دارد.

امیرحمزه طالبی خاکیانی جوان متولد سال 68 یکی از شاعران صومعه‌سرایی است که از نوجوانی در شعرسرایی تلاش وافری دارد و همه او را با شعرهای آیینی، مذهبی می‌شناسند.

لزوم توجه شاعران برای سرودن شعر آیینی به اندیشه ور بودن شعر و آرمان‌های انقلاب

وی با بیان اینکه از دوران راهنمایی شروع به شعرسرایی کرده ام، اظهار داشت: بیشتر شعرهایم آیینی و سرودن شعر برای مداحی است که آهنگسازی مداحی‌ هم انجام می‌دهم.

این شاعر آیینی صومعه‌سرا با اشاره به شعر آیینی، افزود: شعر آئینی سابقه مذهبی و اسلامی دارد و قلمرو موضوعی شاعر آئینی بسیار گسترده است، شعر آیینی فقط منقبت و مدیحه‌سرایی نیست و تمامی عرصه‌های دین را شامل شده و پایانی برای آن قابل‌تصور نیست.

طالبی با بیان اینکه شاعران برای سرودن شعر آیینی باید به اندیشه ور بودن شعر، آرمان‌های انقلاب و رعایت نکات فنی، توجه ویژه‌ای داشته باشند، گفت: در این زمان توجه کمتری به نکات مذکور می‌شود و به همین دلیل مقام معظم رهبری در سخنرانی‌هایشان هم به خواندن اشعار گذشتگان و هم عزاداری سنتی تاکید کرده‌اند.

وی با بیان اینکه تا کنون کتابی چاپ نکرده‌ و علاقه‌ای به چاپ آثارم ندارم، تصریح کرد: تمام زندگیم با شعر گره خورده است زیرا مادر و پدرش هم اهل ذوق و شاعری هستند.

این شاعر آیینی صومعه‌سرا با اشاره به اینکه شعر حرف‌های نگفته‌ام است که توسط قلم در کاغد نقش می‌بندد، خاطرنشان کرد: کاغد و قلم از دوست‌های همیشگی‌ام هستند که اکثر اوقات خود را، با آنها سپری می‌کنم.

طالبی با بیان اینکه شعر گفتن برای اهل بیت (علیهم السلام) عزت و محبتی از سوی خداوند باری تعالی است که به من عنایت شده، اظهار داشت: شعر گفتن نیاز به عشق دارد و شعرهایم به برکت حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) است.

وی با بیان اینکه یک شاعر یا سبک ساز وقتی یک روضه را به شعر در می‌آورد اول آن را تجسم و درک می‌کند، سپس می‌نویسد، افزود: شنونده شاید یکبار با شنیدن آن شعر اشک بریزد اما شاعر برای نوشتن بیت بیت آن شبانه‌روز اشک از چشمانش سرازیر می‌شود.

این شاعر آیینی صومعه‌سرا با بیان اینکه از خداوند خواستارم تا زمانی که زنده‌ام توفیق خادمی اهل بیت (علیهم‌السلام) را از بنده سلب نکند، گفت: یکی از «عاشقی درد سری بود نمی دانستیم، حاصلش خونجگری بود نمی دانستیم» از بیت‌هاییست که خیلی دوست می‌دارد.

گفتنی است؛ آنچه که می‌تواند شعر آیینی ما را به حرکت در بیاورد تفکر، خلوص و مطالعات در حوزه‌ تاریخ و درک درست از آن و آموزه‌های دینی و الهی است./شبستان