میرزا کوچک نیوز:شهید والامقام سرتیپ دوم پاسدار سردار شهید علیرضا خلوص دهقان پور در سال 1338 در روستای ازگم شهرستان صومعه‌سرا از یک خانواده مذهبی چشم به جهان گشود.

وی با تحصیل جهت کمک به خانواده در امر کشاورزی زحمات طاقت‌فرسایی را متحمل می‌شد تا باری از دوش خانواده بردارد. علیرضا از همان دوران نوجوانی پرجنب‌وجوش و چابک و نیرومند و درعین‌حال بسیار موًدب و مقید به مبانی حیات‌بخش اسلام بود.

این جوان دلاور اسلام، در دوران حیات پر بارش هرگاه در گوشه و کنار کشور احساس نیاز به حضورش می‌کرد، بدون درنگ در آنجا حاضر و با ایثار جان نقش‌آفرینی می‌کرد.

وی در دوران مبارزه مردم مسلمان ایران، با حکام زور و ستم نقش بسزایی داشت و در زمان تحرکات سرسپردگان شرق و غرب علی‌الخصوص گروهک منافقین با حضور شجاعانه خود عرصه را بر آنان تنگ کرد و خاری در چشم دشمنان قسم‌خورده این آب‌وخاک بود.

با آغاز جنگ تحمیلی دشمنان بعثی، پس از فراگیری آموزش‌های رزمی و تاکتیکی لازم، راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد. شجاعت و دلاورهای وی در حملات نظر فرماندهان مافوق را به خود جلب کرد و به‌عنوان فرمانده گردان میثم برگزیده شد.

وی در عملیات کربلای 2 که  60 ساعت در محاصره دشمن قرارگرفته بودند، توانست با دلاوری و تدبیر خاصی کلیه نیروهای تحت امرش را از محاصره دشمن بعثی درآورد.

او در عملیات رمضان بشدت مجروح شد و علی‌رغم میل باطنی‌اش برای مداوا در بیمارستان بستری شد، ولی روز بعد بالباس بیمارستان و بدون رضایت پزشکان و دور از چشم کادر درمان آنجا را ترک نمود و به‌سوی میعادگاه عاشقان (جبهه) شتافت.

وی همان‌طور که در رزم با دشمن متخاصم و سرسپردگان شرق و غرب همواره درنبرد و مبارزه بود، در تقویت ابعاد معنوی و وجودی خویش نیز با تلاوت روح‌بخش قرآن مجید، اقامه نماز اول وقت، برپایی نماز شب، دوستی و عشق ورزیدن به ائمه اطهار علیه‌السلام همتی وافر داشت.

شهید خلوص انسان خالص، وارسته و رئوفی که کمتر حرف می‌زد و بیشتر عمل می‌کرد، جوان پاکی که همواره دائم الوضو بود و در بین جوانان و نوجوانان و حتی کودکان از محبوبیت و احترام ویژه‌ای برخوردار بود و از مصادیق ((اشداء علی الکفار و رحماء بینهم)) بود که دوستان از دیدارش خشنود و شادمان و کفار از دیدنش ناخشنود و مأیوس می‌شدند.

وی در سال 61 به سنت دیرپای محمدی (ص) با خانواده‌ای مذهبی وصلت کرد که ثمره این پیوند مقدس دو فرزند یکی پسر و دیگری دختر (آقا اسماعیل و زینب خانم) می‌باشند که از زندگی مشترک ایشان به یادگار ماند.

سرانجام این سردار غیور میهن اسلامی پس از سال‌ها مجاهدت و مبارزه درراه حق و نبرد در میادین رزم در تاریخ 25 خرداد 1367 در ارتفاعات غرب کشور در منطقه ماهوت قله قامیش به شهادت رسید و جاویدالاثر شد./فارس