×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

اخبار ویژه

افزونه جلالی را نصب کنید.  .::.   برابر با : Friday, 19 April , 2024
سودآوری صنوبر دو برابر شالی‌کاری است/ طرح تنفس جنگل‌ها فرصت یا تهدید!؟

به گزارش میرزا کوچک نیوز،عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان گفت: موافق طرح تنفس جنگل نمی‌باشم؛ چرا که طرح تنفس هیچ برنامه عملی و قابل اجرا برای اصلاح مدیریت فعلی جنگل‌ها ارائه نمی‌دهد و پیشنهاد اجرای آن متکی بر بودجه دولتی است.

دکتر سلیمان محمدی لیمائی با اشاره به طرح تنفس جنگل در راستای احیاء جنگل‌ها اظهار کرد: در خرداد ماه 1394 طرح تنفس در قالب حفاظت و صیانت از جنگل‌ها به مجلس شورای اسلامی ارائه شد و در صورت تصویب این طرح در صحن علنی مجلس شورای اسلامی، هرگونه بهره‌برداری از جنگل‌ها برای یک دوره تنفس ۱۰ ساله ممنوع خواهد شد.

وی با تاکید بر اینکه در این طرح، برداشت و بهره‌برداری از جنگل به مدت ده سال متوقف می‌شود، افزود: در  چند سال اخیر میزان برداشت چوب از جنگل‌های شمال کشور  به شدت کاهش یافته است و برداشت از جنگل به درختان پوسیده، شکسته و تُنک کردن محدود شده است.

محمدی لیمائی با بیان اینکه موافق طرح تنفس جنگل نمی‌باشم، خاطرنشان کرد: زیرا طرح تنفس هیچ برنامه عملی و قابل اجرا برای اصلاح مدیریت فعلی جنگل‌ها ارائه نمی‌دهد و پیشنهاد اجرای آن متکی بر بودجه دولتی است. تجربه نشان داده است که تاکنون هیچ طرحی در جنگل مانند  “طرح ساماندهي خروج دام از جنگل” و “طرح صیانت از جنگل‌های شمال کشور ” بر مبنای بودجه دولتی موفق نبوده‌اند.

وی تصریح کرد: جنگل‌های شمال کشور از توانایی کارکردهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی برخوردارند. به این معنا که می‌توان در کنار حفاظت از جنگل‌ها برداشت چوب از آن‌ها صورت گیرد و با مدیریت بهینه جنگل‌ها به تمام اهداف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی دست یافت.

محمدی لیمائی با بیان اینکه متوقف کردن طرح‌های بهره‌برداری باعث کاهش کنترل و نظارت بر  جنگل‌ها، افزایش بیکاری و در نتیجه افزایش قاچاق چوب می‌شود، گفت: کمبود چوب در داخل کشور از دیگر پیامدهای تعطیلی بهره‌برداری از جنگل است.

دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان با بیان اینکه در صورت اجرای طرح تنفس جنگل، صنوبرکاری در اراضی جلگه‌ای جایگزین مناسبی برای جنگل‌های شمال کشور خواهد بود، ابراز کرد: کشت گونه‌های سریع الرشد نظیر صنوبر در نواحی شمال کشور و سایر نقاط کشور مستعد زراعت دیم، به خوبی جواب داده است.

وی رویش سالانه صنوبر را در جنگل‌های شمال کشور حدود 25 متر مکعب در هکتار دانست و عنوان کرد: در این صورت زراعت چوب با کاشت گونه‌های سریع الرشد در اراضی جلگه‌ای گسترش می‌یابد.

محمدی لیمائی به استقبال گیلانی‌ها علی الخصوص منطقه صومعه‌سرا در تبدیل اراضی کشاورزی به صنوبرکاری اشاره کرد و گفت:  به طور سنتی زمان برداشت چوب صنوبر 5 تا 8 سال است.

وی با بیان اینکه با تحقیقات انجام شده توسط بنده مشخص شد که سودآوری ناشی از صنوبرکاری تقریباً دو برابر شالی‌کاری است، افزود: این مهم منجر به رغبت زارعین به کشت صنوبر شده است.

محمدی لیمائی با بیان اینکه روند صنوبرکاری در استان گیلان و شهرستان صومعه‌سرا به عنوان قطب صنوبرکاری در ایران روندی صعودی است، متذکر شد: زارعان زيادي تمايل و رغبت به تغيير كاربري اراضی شاليكاري به صنوبركاري دارند كه اين تصميم آنها نيز به دلايل روشن و منطقي نظیر مقايسه سختی کار و هزينه‌هاي اين دو كاربري، اتخاذ شده است.

عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان با بیان اینکه استقبال به کشت  صنوبر موجب توسعه صنوبرکاری در استان و سایر نقاط کشور می‌شود، ادامه داد: از طرفی دیگر استقبال و توسعه صنوبرکاری می‌تواند زنگ خطری برای بخش کشاورزی محسوب شود؛ چرا که برنج محصول استراتژیک استان است و آینده آن می‌تواند با مشکل مواجه شود، بنابراین نیاز به هماهنگی سازمان‌های مرتبط جهت هدایت صنوبرکاری در راستای توسعه متوازن بخش‌های جنگلداری و کشاورزی است.

محمدی لیمائی به پیشنهاد توسعه زراعت در مناطق جلگه‌ای و جنگل‌های تخریب یافته پائین بند به متوليان اين بخش به ويژه سازمان جنگل‌ها و مراتع كشور پرداخت و گفت: در این صورت علاوه بر كاهش فشار بهره‌‌برداري از جنگل‌هاي طبيعي و واردات چوب از ساير كشورها، می‌توان مواد اوليه مورد نياز صنايع سلولزي كشور را به طور مستمر تأمين كرد.

وی کاهش آلاینده‌های جوی از قبیل گازهای گلخانه‌ای و اشتغال روستائیان را از فواید صنوبرکاری برشمرد و اضافه کرد: صنوبر آلودگی کمتری به آب و خاک در مقایسه با کشت برنج ایجاد می‌کند و استفاده از سموم و کود شیمیائی نیز در صنوبرکاری محدود می‌شود.

محمدی لیمائی با بیان اینکه از جنگل‌های شمال کشور در گذشته حدود دو میلیون مترمکعب در سال چوب برداشت می‌شد، تصریح کرد: این میزان به کمتر از 500 هزار متر مکعب در سال تقلیل یافته است، جنگل‌کاری بوسیله گونه‌های سریع الرشد می‌تواند این کمبود برداشت چوب از جنگل‌های طبیعی را جبران کند.

عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان در پایان با بیان اینکه در سال‌های اولیه صنوبرکاری، می‌توان در راستای توسعه محصولات باغی نیز کشت تلفیقی انجام داد، اظهار کرد: در این روش محصولات باغی به صورت تلفیقی در اراضی که به کشت صنوبر اختصاص دارد ترویج  داده می‌شود که منافع اقتصادی بیشتری را نیز برای کشاورز به همراه دارد./ایسنا

  1. دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در سایت منتشر خواهد شد.
  2. پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  3. از انتشار نظراتی که فاقد محتوا بوده و صرفا انعکاس واکنشهای احساسی باشد جلوگیری خواهد شد.
  4. لطفا جهت بوجود نیامدن مسائل حقوقی از نوشتن نام مسئولین و شخصیت ها تحت هر شرایطی خودداری نمائید.
  5. لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.