اگر در هنگام زلزله در خانه هستید

– در کف زمین قرار بگیرید؛ سرخود را در زیر یک میز محکم قرار دهید و تا زمانی که زلزله متوقف نشده است، از پناهگاه خارج نشوید. اگر در نزدیکی شما میز وجود نداشت، در گوشه‌ای از ساختمان دولا شوید (حالت تعظیم کردن) و سرخود را در آغوش بگیرید.

– از شیشه، پنجره‌ها، درهای و دیوارهای بیرونی و به‌طورکلی هر چیزی که می‌تواند سقوط کند، دور شوید.

– اگر در رختخواب بودید، همان‌جا بمانید. بالش را روی سرخود قرار دهید و از سرتان محافظت کنید البته به شرطی که تخت زیر یک میز سنگین نباشد.

– به‌هیچ‌عنوان به راهرو نروید؛ بسیاری از راهروهای داخلی سبک ساخته می‌شوند و پناهگاه خوبی برای حفاظت در برابر زلزله نیستند.

– در زمان زلزله هرجایی که هستید، همان‌جا بمانید تا زلزله تمام شود. در طول لرزش از ساختمان خارج نشوید. بیشتر آسیب‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که افراد داخل ساختمان تلاش می‌کنند از ساختمان فرار کنند.

– از آسانسور استفاده نکنید. در زمان زلزله ممکن است برق‌ها قطع شود و احتمال ماندن شما در آسانسور زیاد است.

اگر خارج از منزل هستید

هرکجا هستید همان‌جا بمانید. دقت کنید که دور از ساختمان‌ها، چراغ‌های خیابانی و سیم‌کشی‌های برق و پل‌ها حرکت کنید.

بزرگ‌ترین خطر در هنگام زلزله به‌طور مستقیم در خارج از ساختمان‌ها، در خروجی‌ها و در کنار دیوارهای بیرونی وجود دارد.

اگر در طول زلزله در وسیله نقلیه در حال حرکت هستید

– به‌سرعت متوقف شوید و در خودرو بمانید.

– پس از وقوع زلزله، بااحتیاط مسیر را ادامه دهید؛ دقت کنید که از رفتن به جاده‌ها، پل‌ها یا رمپ‌ها اجتناب کنید زیرا ممکن است توسط زمین‌لرزه آسیب‌دیده باشد.

 اگر زیر آوار ماندید

-کبریت روشن نکنید.
– جابه‌جا نشوید.
– با دستمال یا لباس، دهان خود را بپوشانید.
– اگر تلفن همراه دارید با تماس گرفتن یا ارسال پیام، تقاضای کمک کنید.
– با هر وسیله‌ای مثل لوله به دیوار ضربه بزنید و یا از سوت زدن استفاده کنید تا پرسنل امدادی قادر به یافتن شما باشند. از فریاد زدن به‌عنوان آخرین راه‌حل استفاده کنید چون فریاد زدن باعث ورود گرد و غبار به ریه‌های شما می‌شود.