به گزارش میرزا کوچک نیوز به نقل از واران خبر:ورود سه شهید گمنام والامقام به شهرستان صومعه‌سرا در ۷ خرداد ۹۴ حال و هوای شهرستان را تغییر داد، مردم در روز تشییع و تدفین شهدا با شکوه تمام حضور داشتند و آنها را بدرقه کردند.

امروز دومین سالگرد شهدای گمنام شهرستان صومعه سرا است، شهدایی که با آمدنشان سبب خیرات و برکات فراوانی  در شهر شدند، شهدایی که یک سال و نیم از حضور آنها در شهرستان گذشت و با پیگیری‌های زیاد بالاخره یک یادمان برای آنها احداث شد.

اما امروز سخن دیگری در میان است، حرف از نقد کردن و زیر سوال بردن مسئولان نیست بلکه فقط درد دلی است تا شاید برخی از مسئولان که در مشغله روزانه خود گرفتار شده اند و این پشت میز نشینی ها را مدیون خون شهدا هستند، بیدار شوند و به خود آیند.

مدتیست جوان‌های صومعه‌سرایی از هر طریقی که شده با ما در ارتباط هستند و از تاریکی محض قبور شهدای گمنام شهرستان انتقاد دارند و ما هم دندان روی جگر گذاشتیم چیزی ننوشتیم و نگفتیم تا شاید مسئولان فکری به حال تاریکی انجا کنند.

اما اکنون که حدود دو ماه از ماجرای خاموش شدن لامپ‌های مزار شهدای گمنام می‌گذرد هیچ تغییری را شاهد نبودیم، جای سوال اینجاست چگونه ممکن است کل بوستان ابریشم چراغ‌هایش روشن باشد و فقط برای این یادمان که در دل پارک احداث شده، چراغی تعبیه و رفع مشکل نشود.

شب گذشته که دومین شب سالگرد تدفین شهدای گمنام بود، یک سر به مزار آنها رفتیم اما وقتی با تاریکی آنجا مواجه شدیم دلمان بدرد امد که این رسم مهمان نوزای نیست، قرار نیست شهدایی را به شهر خود دعوت  و از انها اینگونه با بی مهری پذیرایی کنیم.

اگر شب سالگرد عزیز از دست داده خودمان هم باشد، آیا با انها اینگونه با بی مهری برخورد می کنیم و  حتی چراغ روشنایی هم از  انها میگیریم؟

امید است این نوشته تلنگری برای مسئولان مربوطه باشد تا بیش از این به ساماندهی قبور شهدای گمنام بیندیشند و یادمان آنجا را از تاریکی مطلق در بیاورند.