×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

اخبار ویژه

افزونه جلالی را نصب کنید.  .::.   برابر با : Monday, 18 March , 2024
نقش صنعت گردشگری روستایی در گسترش روستایی

photo_2016

اختصاصی میرزا کوچک نیوز،گردشگری روستایی در دنیای امروز یکی از بخشهای مهم فعالیتهای اقتصادی محسوب می گردد. این فعالیت مهم اقتصادی از دیدگاههای مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. گردشگری روستایی به عنوان یک فعالیت تفریحی اجتماعی، در نیمه دوم قرن هجدهم در انگلستان و اروپا شکل گرفت.
پیش از آن هم مناطق روستایی برای فعالیت‌های تفریحی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما شرکت در این فعالیت‌های تفریحی محدود به اقشار برتر جامعه بود.
در قرن نوزدهم و بیستم به دلیل توسعه حمل و نقل و سهولت جابه‌جایی، راه‌یابی به روستاها آسان شد. رشد سریع تقاضا برای گردشگری روستایی از سال ۱۹۴۵ آغاز شد. در این زمان گردشگری روستایی شاهد رشدی چشمگیر و گردشگری بین‌المللی نیز شاهد رشد جمعیت بود و افزایش تقاضا برای گردشگری روستایی تا اندازه‌ای منجر به توسعه گردشگری شد. بعضی آن رابه عنوان بخشی از بازار گردشگری می شناسند و عده ای نیز آن راسیاستی برای توسعه روستایی قلمداد می کنند. سؤال این است که گردشگری روستایی چه نقش و اثری در توسعه روستایی و توسعه روستایی پایدار دارد؟در دهه پایانی قرن بیستم بسیاری از برنامه ریزان اجتماعی ـ اقتصادی در کشورهای اروپایی گردشگری راروشی مطمئن با چشم اندازی بسیار روشن برای توسعه روستاها بویژه محرومترین آنها معرفی کرده اند. مطالعات انجام شده در کشورهای فرانسه، اتریش، سوییس، انگلستان، ایرلند، تایلند و ژاپن نشان می دهد که گردشگری روستایی بسرعت در اقتصاد روستایی رشد کرده و مکمل فعالیتهای کشاورزی شده است. ماهیت صنعت گردشگری ایجاد اشتغال و درامد، متنوع سازی اقتصاد مشارکت اجتماعی و استفاده از منابع محلی است. از آنجا که بخش اعظم مشکلات عقب ماندگی و توسعه نیافتگی روستایی نیز به فقدان این صنعت برمی گردد، گردشگری روستایی با حل مسائل و مشکلات فوق می تواند به توسعه روستایی کمک نماید.

 گردشگری روستایی:

گردشگری روستایی ، گردشگری کشاورزی ، طبیعت گردی و گردشگری سبز از جمله تعابیر متعددی هستند که به فعالیتهای گردشگری واقع در خارج از شهرها اطلاق م  است كه براي بهبود زندگي اقتصادي و اجتماعي گروه هاي خاصي از مردم ( روستاييان فقير ) طراحي شده است.توسعه پایدار:توسعه پایدار به عنوان فعالیتی شناخته شده است كه نه تنها منابع طبیعی و فرهنگی را حفظ كند، بلكه ظرفیت آن را برای ایجاد درآمد و اشتغال افزایش دهد. برای دستیابی به موفقیت در یك جامعه، گردشگری به بهبود زندگی ساكنین و حفاظت از محیط زیست محلی، طبیعی و فرهنگی برنامه‌ریزی و مدیریت شود.گردشگری پایدار:گردشگری پایدار نشات گرفته از توسعه پایدار می‌باشد و لذا با توجه به اینكه توسعه پایدار از اصول و مبانی پیشرفت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در جهان محسوب می‌شود ی گردد. با اين حال گردشگري روستايي مي‌تواند به طور ساده به عنوان مسافرت به نواحي روستايي تعريف شود، اما محققان بر اين عقيده‌اند كه موضوع بسيار پيچيده‌تر از اين است.
نمونه‌هاي زيادي از انجام فعاليت‌هاي گردشگري در نواحي روستايي وجود دارد، از جمله فعاليت‌هاي مبتني بر طبيعت، جشنواره‌ها، وقايع ميراث، جاذبه‌هاي مبتني بر جامعه‌ي بومي، گردشگري كشاورزي، نمايشگاه‌هاي هنري و صنایع دستی ، تئاتر اجتماع محلي و ساير موارد.
به طور كلي گردشگري روستايي از دو جنبه اهميت دارد، يكي به عنوان يك فعاليت گسترده جهاني و ديگري از نظر تأكيد بر آن در سياست‌هاي توسعه منطقه‌ای و محلی .

بیان مساله:

در شرایطی که قرن بیستم به پایان رسیده است، هنوز توسعه روستایی با مسائل و چالشهای متعددی مواجه است، چراکه، راهبردهای گذشته در زمینه توسعه روستایی موفقیت آمیز نبوده و نتوانسته اند مسائلی همچون فقر، اشتغال،بهداشت، امنیت غذایی و پایداری محیط زیست را تأمین کنند، این راهبردها در توزیع منافع حاصل از رشد و توسعه نیزموفق نبوده و سبب ایجاد مشکلات متعددی برای نواحی روستایی شده اند، این مسئله باعث شده است که در سالهای اخیر بار دیگر توسعه روستایی مورد توجه قرار گرفته و نظریه پردازان، برنامه ریزان و مجریان حکومتی در صدد برآیند تابا ارائه راهکارها و روشهای جدید،ازمعضلات و مسائلی که این نواحی گریبانگیر آن هستند بکاهند.

 پتانسیل‌های گردشگری روستایی در ایران:

هم‌اکنون بیش از ۵۰ هزار روستا در ایران وجود دارد که اگر بخواهیم این رقم را در قالب حوزه‌های روستایی ارائه کنیم، تعداد آن به حدود ۸ هزار حوزه روستایی می‌رسد. منظور از حوزه روستایی، مجموعه‌ای روستاست که حداقل حدود ۵ هزار نفر سکنه را پوشش می‌دهد.در این بین براساس آمارهای موجود حدود ۴۰۰ روستا به عنوان روستای هدف گردشگری در کشور انتخاب شده‌اند که سرمایه‌گذاری روی هر یک از این روستاها می‌تواند در نهایت به توسعه حوزه روستایی منجر شود.

اهداف توریسم روستایی:

يکي از مهمترين اهداف توريسم روستايي افزايش درآمد روستائيان و خانوارهاي روستايي مي باشد ، که جهت نيل به هدف برنامه ريزي لازم و ضروري مي نمايد. پيش از اين در خصوص چگونگي افزايش درآمد روستائيان از طريق توريسم ، توضيحاتي داده شد. يکي ديگر از اهداف توريسم روستايي ، هدف آموزشي مي باشد ، به اين ترتيب که يکسري آموزش هاي حرفه اي براي افراد درگير در اين صنعت عظيم ، اعم از روستائيان و پرسنل نهادها ، مؤسسات و سازمان هاي فعال  ، را تدارک ببيند که البته با توجه به اصول توسعه پايدار  ، پايه ريزي و افراد را براي کارهاي مديريتي ، آماده نمايد ( Unwin, 1996). اين امر علاوه بر اينکه موجب صرفه جوئي در زمان و اعتبارات مي شود ، مي تواند سبب افزايش تعداد   توريست ها و گردشگران روستايي در هر سال نسبت به سال هاي قبل شده و بنوبه خود افزايش ميزان درآمد خانوارهاي روستايي  (بعنوان مهمترين هدف توريسم روستايي ) را باعث گردد. از ديگر اهداف توريسم روستايي مي توان افزايش ميزان مشارکت روستائيان در سياست گذاري و سياست سازي در زمينه هايي از قبيل فراهم کردن امکانات تفريحي و ورزشي ، معرفي سيماي جغرافيايي و طبيعي محل و غيره را نام برد. همچنين قرار دادن اطلاعاتي از قبيل مشاغل ، نهادها و مؤسسات درگير در صنعت توريسم به صورت مستقيم يا غير مستقيم ، در اختيار مردم از اهداف ديگر توريسم روستايي محسوب مي شود.( Fleisher & Felsentein, 2004)

پينا 1 (2004) ، چهار هدف کلي صنعت توريسم روستايي را به اين شرح گزارش داده است:

1 – آموزش افراد براي خدمت در توريسم روستايي بر اساس اصول توسعه پايدار

2 – آماده کردن افراد براي تأسيس و مديريت صنايع کوچک روستايي

3 – آماده کردن افراد براي مشارکت در تصميم گيري در زمينه توسعه صنعت توريسم روستايي

4 – آموزش افراد درتوسعه فرصت ها ، فعاليتها وتفريحات براي توريست ها بر اساس اصول توسعه پايدار.

مفهوم توريسم روستايي :

توريسم روستايي را مي توان جزئي از مجموعه گردشگري و جهانگردي به شمار آورد که در بسياري از کشورهايي که از جمعيت روستايي بالائي برخوردارند، داراي اهميت مي باشد (مثلاً کشور هند که 67 درصد از مردم آن در روستاها زندگي مي کنند). توريسم روستايي داراي اشکال متعددي و متنوعي است که اين تنوع ارائه تعريفي جامع و کامل از آن را تا حدي دشوار کرده است.

  • برخي توريسم روستايي را بعنوان توريسمي که مناطق روستايي را در بر مي گيرد تعريف کرده اند (مقصودي و لشگر آرا، 1383). البته اين تعريف نمي تواند کامل باشد و فعاليت نهادها و ارگانهايي که در اين صنعت درگير هستند را در بر گيرد.
  • در جايي ديگر توريسم روستايي را عبارت از مناطق تفريحي -تجاري1 در روستا که خدماتي را براي گردشگران و توريست  ها عرضه مي کند ، دانسته اند (Campbell, 1999) .
  • عده اي توريسم روستايي را توريسمي که در حومه شهرها2 اتفاق مي افتد ، بيان مي کنند( مهدوي، 1382). اين تعريف نيز    نمي تواند دلچسب باشد و مفهوم توريسم روستايي را بخوبي به مخاطب انتقال دهد.
  • کميسيون جامعه اروپا در سال 1986 توريسم روستايي را چنين تعريف کرده است
  • ( Sharpley &   Richard, 1997):
  • «توريسم روستايي ، تنها شامل گردشگري کشاورزي نيست ، بلکه همه فعاليت هاي گردشگري در مناطق روستايي را شامل مي شود ».
  • مهدوي (1382) نيز تعريف زير را از تورسيم روستايي ارائه داده که مي تواند تعريف قابل قبولي براي اين مقوله به شمار آيد :

« توريسم روستايي به کليه فعاليت ها و خدماتي که توسط کشاورزان ، مردم  و دولت ها و براي تفريح و استراحت گردشگران و همچنين جذب گردشگران در نواحي روستايي صورت مي گيرد ، اطلاق مي شود و مي تواند شامل توريسم کشاورزي ، توريسم مزرعه ، توريسم طبيعي و توريسم فرهنگي شود ».

با تأملي در تعاريف فوق ، مي توان اينگونه استدلال کرد که اين موضوع نيز مانند ساير مباحث داراي تعريفي که مورد قبول همگان باشد ، نيست ، لذا از جمع بندي تعاريف و مفاهيم  توريسم روستايي تعريف زير ارائه مي گردد:

« توريسم روستايي نوعي توريسم است که علاوه بر آنکه مناطق روستايي و محيط پيرامون را در بر[6]مي گيرد ، خدمت رساني و سرويس دهي ، همچنين عرضه کالا و خدمات به توريست ها را  نيز شامل مي شود و کليه فعاليت هاي موجود در اين صنعت را تحت پوشش قرار مي دهد و داراي اشکال متنوع و مختلفي است » .

انواع توريسم روستايي :

توريسم روستايي يکي از اشکال متعدد توريسم مي باشد. با توجه به ظرفيت هاي توريستي محلي و اهداف گردشگران ، توريسم روستايي را تقسيم بندی  مي نمايند. آنچه مسلم است اين نکته است که توريسم روستايي شامل يکي از انواع زير مي باشد :

1 – توريسم فرهنگي:  مرتبط با فرهنگ ، تاريخ و ميراث فرهنگي ، بناها ، تاريخ مردم بومي و .. است (مقصودي و لشگرآرا، 1383 ؛ خياطي، 1382 ؛ شريف زاده و مرادنژادي، 1381).

2 – توريسم طبيعي :  عمدتاً جنبه هاي تفريحي داشته ، داراي آثار اکولوژيکي منفي بسيار کمي است ، در تعامل با جاذبه هاي اکولوژيکي است (مقصودي و لشگرآرا، 1383 ؛ خياطي، 1382 ؛ شريف زاده و مرادنژادي، 1381).

3 –  توريسم دهکده1 : به توريسمي که گردشگران در خانوارهاي دهکده زندگي مي کنند و در فعاليت هاي روستائيان اعم از اقتصادي و اجتماعي سهيم مي شوند ، گفته مي شود (مقصودي و لشگر آرا، 1383 ؛ ( Ryan, 1991.

4 –  اکو توريسم  : بيشتر در تعامل با جاذبه هاي طبيعي بوده و ضمن نگهداري از منابع طبيعي رفاه و آسايش و ارزشهاي اجتماعي مردم را نيز در نظر مي گيرد (مقصودي و لشگرآرا، 1383؛ خياطي، 1382).

5 –  توريسم کشاورزي يا اگروتوريسم2  :گردشگران بدون اينکه آثار مخربي داشته باشند به ديدن کارهاي کشاورزي سنتي مشغول  و گاهاً در اينگونه فعاليت ها شرکت مي کنند ( مقصودي و لشگرآرا، 1383 ؛ خياطي، 1382).

6 –  توريسم مزرعه يا فارم توريسم3 : به بررسي و معرفي توريسم روستايي بعنوان يک نهاد ويژه در سازمان ها مي پردازد ، تا آن را به شرکت هاي کشاورزي ارتباط دهد  (مقصودي و لشگرآرا، 1383 ؛ ( FFTC, 2004.(

قالب هاي توريسم روستايي :

روشهاي تشکيل و سازماندهي توريسم روستايي از کشوري به کشوري ديگر متغيير مي باشد ، در برخي کشورها دولت ها يا نهضت تعاوني 4 منبع اصلي سرمايه گذاري در اين بخش بوده ، در حالي که در ساير کشورها سازمانهاي خصوصي5 ممکن است مبادرت به انجام اين کار نمايند(FFTC, 2004)[ همان طور که مي دانيد توريسم روستايي ممکن است در هر کشوري داراي معاني مختلف و متعددي باشد. در زير به نمونه هايي از اشکال مختلف توريسم روستايي اشاره مي شود در فنلاند توريسم روستايي به اجاره کلبه هاي روستايي به توريست ها و تدارک خدمات براي آنها اطلاق مي شود، در مجارستان اصطلاح توريسم دهکده اي رايج است ، در هلند توريسم روستايي به اردو زدن گردشگران در مزارع با خدمات و فعاليت هاي جانبي از قبيل اسب سواري وپياده روي مربوط مي شود ، در جنوب شرقي آسيا که از لحاظ صنعت توريسم داراي رشد چشمگيري است ، بخش اعظم مردم محل به ارائه خدمات به گردشگران مشغولند و از راه فروش صنايع دستي در آمد خوبي بدست مي آورند ( شريف زاده و مرادنژادي، 1381). در اندونزي توريسم روستايي بطور جدي در کشتزارهاي مناطق ساماترا و جاوا توسعه يافته است که غالباً توريست ها براي ديدن فعاليت هايي از قبيل کاشت برنج و شيره گيري از کائوچو به مزارع سر مي زنند ، در ژاپن شکل غالب توريسم روستايي ، توريسم مزرعه و مهمانسراي مزرعه1 است که وعده هاي غذاي محلي را عرضه مي کند ، در فرانسه نيز که نمونه بارزي از صنعت توريسم روستايي است روستائيان يا مبادرت به اختصاص جايگاههايي در مزارع خود جهت اردو زدن توريست ها       مي کنند يا خانه هايي موسوم به گيتس2 را براي مدتي کوتاه بصورت اجاره اي در اختيار گردشگران قرار مي دهند (FFTC, 2004).

مشکلات گردشگری روستایی:

فقدان مهارتهای مدیریتی

یکی از مشکلات شایع در کشورهای آسیایی ضعف مهارتهای مدیریتی در طرحهای اجرا شده توسط کشاورزان است.همچنین این ضعف گریبان گیر دولتهای محلی ، مقامات مسئول و کارکنان این نهادها در طرح ریزی دستورالعمل های قانونی گردشگری نیز می باشد. بیشتر افراد در این کشورها آشنایی محدود و تجربه ی بسیار اندکی در توسعه ی گردشگری دارند.این مساله مشکلات متعددی را در شناسایی و انتخاب طرحهای مناسب گردشگری جهت صدور مجوز اجرا و همچنین تخمین اثرات این طرحها بر مناطق روستایی به وجود می آورد.

بازاریابی
اغلب تسهیلات و امکانات گردشگری روستایی بسیار محدودند و در گستره ی سرزمینهای وسیع دچار پراکندگی اند که این مانعی است بر سر راه جذب گردشگران بالقوه از طریق بازاریابی و تبلیغات. بنابراین  دو عامل مذکور ، ارائه ی خدمات مناسب به گردشگران انبوه را عملا غیر ممکن می سازند.

– زیر ساختها
بسیاری از مناطق روستایی که دارای ویژگیهای طبیعی زیبا و منحصر به فرد هستند ، از زیر ساختهای مناسب حمل و نقل مانند جاده و شبکه ریلی راه آهن  بی نصیبند و دسترسی به آنها بسیار مشکل است.

در برخی ازکشورهای پر جمعیت، دسترسی به جاده ها به دلیل ازحام بیش از حد مردم غیر ممکن است و در برخی دیگر جاده ها آنقدر نامناسبند که زمان طی مسیر را بسیار طولانی  و پر زحمت می کنند. به طور حتم شهر نشینان نمی خواهند اوقات فراغت گرانبهای خود را به جای سیاحت محیط های بکر روستایی درمسیرهای ناهموار برای دسترسی به این مناطق تلف کنند.
 فصول محدود گردشگری روستایی
روستاها نیز مانند شهرها در اوقات خاصی از فصول سال بسیار پر ازدحام و شلوغ هستند. در این ایام محدود به دلیل مراجعه ی بیش از ظرفیت گردشگران به این نواحی تسهیلات رفاهی و دیگر امکانات محدود خدماتی روستاها دچاراستهلاک شدیدی می شوند که این خود عامل کاهش و تنزل برگشت سرمایه به این مناطق است. بازگشت سرمایه ی حاصل از گردشگری روستایی با نگاهی منصفانه رو به کاهش است ، به طوریکه می توان گفت بازگشت سرمایه در این بخش اغلب بسیار کمتر از سرمایه گذاری در دیگر بخشهای اقتصادی است.

بر اساس مطالعاتی که بر عملکرد برخی از کشاورزان صورت گرفته، آنها سرمایه گذاری مناسبی جهت ساخت اقامتگاه های جدید و یا فراهم آوردن امکانات گرانقیمت و لوکس نمی کنند. این طرز عملکرد کشاورزان به دلیل عدم تناسب درآمدشان با قسطهای سنگینی است که از قبل سرمایه گذاری در ایجاد زیرساختهای مورد نیاز گردشگران بر آنها تحمیل می شود.   وامهایی با نرخ سود کم و همچنین کمکهای مالی دولتها می تواند تغییراتی بسیار وسیع در سودبخشی سرمایه گذاری کشاورزان در گردشگری روستایی ایجاد کند.
آب و هوای مناطق، نقش مهمی در سرمایه گذاری ایفا می کنند. کشورهایی که در مناطق معتدل آب و هوایی قرار دارند و دارای فصول متنوع هستند به سرمایه گذاری وسیعتری در ایجاد تسهیلات رفاهی برای گردشگران محتاجند تا کشورهایی مثل تایلند که در حوزه ی آب و هوای گرمسیری قرار دارند و تقریبا دارای فصول همسان در طی سال می باشند. کشورهای چهار فصل به دلیل تغییرات آب و هوایی که در آنها رخ می دهد، شمار کمتری از گردشگران را پذیرا هستند و نرخ سالیانه ی مراجعه به این مناطق که تنها در روزهای محدودی از سال صورت می گیرد بسیار پایین است.

اطلاعات محدودروستاییان  از خواسته های گردشگران

روستاییانی که تسهیلات رفاهی را برای گردشگران و مخصوصا گردشگران خارجی مهیا می کنند با مراجعینی روبرو هستند که از لحاظ سلائق و ارزشها سبک زندگی متفاوتی در مقایسه با معیارهای زیستی ساکنین روستا دارند.موفقیت در گردشگری روستایی بر مبنای بازدید مکرر گردشگران از نواحی روستاییست که این خود با انتقال تجربیات بازدید کنندگان به صورت توصیف آنچه که به مزاقشان خوش آمده است برای دیگر گردشگرانی که آن محیط را تجربه نکرده اند صورت می گیرد. روستاییان احتیاج وافری به کسب اطلاعاتی نظیر، بازخورد گردشگران از زندگی در روستا ، برای وفق دادن خود با خواسته ها و آمال آنان دارند.

پیشنهادات:

توریسم روستایی می­تواند به عنوان منبع جدید درآمدی برای روستاییان و بویژه روستاییان کشورهای در حال توسعه باشد و تا اندازه­ای مشکلات آنها را حل و یا لااقل تقلیل دهد. این امر مستلزم مدیریت و برنامه­ریزی خاصی است. توریست­ها افراد غریبه­ای هستند که ممکن است براساس حس کنجکاوی خود به روستاها سفر کنند، تا علاقمندی خود را برای خرید محصولات روستا از قبیل صنایع دستی، محصولات محلی، غذاهای سنتی و .. ابراز نموده واینبه معنی افزایش درآمد روستاییانی که به طور مستقیم و غیرمستقیم در این صنعت دخیلند، می­باشد. علاوه بر این احداث وراه­اندازی هتل­ها و رستوران­ها و بطور کلی اماکن تفریحی و ورزشی با ایجاد اشتغال از طرفی باعث افزایش درآمد و کاهش بیکاری و فقرمیگردد.

 نتیجه گیری:

این‌که نظام روستایی ما برای بهبود وضعیت کشاورزی به عنوان مهم‌ترین مبنای توسعه روستایی باید مدنظر قرارگیرد، امری است که از دید هیچ‌کسی پنهان نیست؛ اما از منظری دیگر راهکارهای مکملی نیز وجود دارند که در جایگاه خود می‌توانند بسیار موثر باشند. هنگامی که از کاهش جمعیت شهری بویژه در کلانشهرها صحبت می‌کنیم، مهم‌ترین راه‌حل برای این مشکل پیشگیری است، یعنی باید بتوانیم از مهاجرت روستاییان به شهرها و از مهاجرت ساکنین شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ و کلانشهرها جلوگیری کنیم و همه برنامه‌ریزان می‌دانند که این هدف بسادگی قابل دستیابی نیست.حال که جامعه روستایی ایران، از پتانسیل خوبی برای گردشگری روستایی برخوردار است و با توجه به این شاخه از گردشگری می‌توان به توسعه پایدار مناطق روستایی کشور کمک کرد و این امری است که نیاز به سیاستگذاری و برنامه‌ریزی دارد؛ تجربه کشورهای دیگر نشان داده است که این شیوه می‌تواند موفق باشد.این تاکید با در نظر گرفتن این نکته است که هویت روستایی، هویتی زیبا و به جهت اجتماعی بسیار ارزشمند است که باید از آن صیانت کرد؛ اما همه ما باید بدانیم و بپذیریم که با ترویج گردشگری روستایی، در عمل می‌توانیم به  صیانت از این میراث ارزشمند کمک کنیم.
نواحی گردشگری روستایی که نزدیک به جاذبه های پر مخاطبی چون پارکهای ملی و سواحل ویژه ی شنا هستند از اقبال بیشتری جهت بازدید گردشگران برخوردارند.
جاده های هموار نیز عاملی تعیین کننده است زیرا گردشگران به هیچ وجه مایل به رانندگی در جاده های ناهموار برای مدت زمانی طولانی نیستند، هرچند که چشم اندازی زیبا در انتظار آنها باشد.
شاید برخی مناطق از توسعه ی وسیع گردشگری توسط دولت محلی یا سازمانهای ملی سود ببرند اما توسعه ی گردشگری در مقیاسی وسیع ، زمانی توجیه پذیر خواهد بود که بر اساس یک برنامه ریزی مناسب این مناطق قادر به جذب گردشگران انبوه و کسب درآمد ی قابل توجه برای کشاورزان باشند.
مبادرت کشاورزان به ایجاد امکانات گردشگری در روستاها می تواند با اعتبارات مالی خارج از روستا حمایت شود. از جمله ی این حمایتها می توان به ارائه ی اطلاعات و راهکارها به کشاورزان جهت چگونگی آماده سازی تسهیلات و امکانات برای گردشگران و آنچه در قبال سازماندهی این ترتیبات می توانند انتظار داشته باشند اشاره کرد.
از اولویتهای تصمیم گیری در این زمینه ، آموزش مدیریت منابع و شیوه های  استاندارد مهمانداری به روستاییان است که برای نیل به این هدف اختصاص اعتبارات مالی ویژه از گزینه های تعیین کننده است.

مشارکت کشاورزان به عنوان بخشی از پروسه ی بازاریابی و تبلیغات و همچنین همیاری آنان در کشف بازخوردهای مشتریانشان می تواند بسیار سودمند و راهگشا باشد و البته که فعالیت یک سامانه ی ملی مسئول در امر تخصیص اعتبار و ناظر بر صدور مجوزهای اجرایی می تواند منفعت های بسیاری را در پی داشته باشد.
سرمایه گذاری در بخش گردشگری روستایی عمدتا توسط دولت ها یا بنگاه های اقتصادی صورت می گیرد.و این در حالیست که معمولا نرخ بازدهی سرمایه گذاری در این بخش نسبت به بازدهی در دیگر بخشهای اقتصادی پایینتر است.
بنابراین تا زمانی که کشاورزان موفق به بازگشت سرمایه ی مورد انتظار خود در ازای فعالیت در زمینه ی گردشگری روستایی  نگردند، ادامه ی حمایتهای مالی نهادهای ملی ضروری است.
ایجاد ارتباطات اجتماعی وسیعتر ، یافتن دوستان جدید و کشف راهکارهای اقتصادی نوین جهت نیل به استقلال اقتصادی در نزد بانوان روستایی از جمله انگیزه های اصلی برای فعالیت اقتصادی و سرمایه گذاری روستاییان در گردشگری روستایی می باشد.
کشاورزان بیشتر راغب به کسب مزایای گردشگری از طریق دخالت مستقیم خود در فراهم کردن محصولات و خدماتی نظیر، تسهیلات رفاهی ،غذاهای محلی ، و دیگر ویژگیهای منحصر به فرد خود  یا ترکیبی از این سه گزینه برای گردشگران هستند.
اگر گردشگران در اقامتگاه هایی سکنی گزینند که توسط سرمایه ی خارجی بنا نهاده شده و به این دلیل گردشگران هیچ گونه تعاملی با جامعه ی میزبان نداشته باشند و حتی غذای روزانه ی گردشگران نیز از خارج تدارک دیده شده باشد،مسلما برای اقتصاد محلی سود دهی بسیار اندکی را در پی خواهد داشت.
مادامی که اثرات اقتصادی گردشگری روستایی بسادگی قابل سنجش نباشد، اقدام به فعالیت دراین نوع گردشگری توسط کشاورزان بایستی در مقیاسهای کوچک و پراکنده و ترجیحا در جهت تامین منافع تولیدکننده به جای منافع مصرف کننده باشد.

 نغمه صاحبی:دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی , دانشگاه آزاد اسلامی  ،واحد رشت

پایگاه خبری میرزا کوچک نیوز: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

برای دانلود مقاله کامل بصورت PDF کلیک کنید

 

  1. پورذاکر عربانی

    با سلام
    سپاس از تحلیل هوشمندانه و شایسته شما خانم دکتر صاحبی عزیز
    و بامید باینکه پتانسیلهای اقتصاد گیلان هر چه بیشتر از گذشته مورد توجه کارشناسان این بخش قرار گیرد و زمینه های توسعه بیش از پیش گردشگری روستایی شناسایی و مورد بهره وری قرار گیرد
    آرزوی توفیق روز افزون برای شما سرکار خانم

  2. نادیا

    بسار عالی بود

  3. مینورنجبر

    با سلام
    خدمت سرکار خانم نغمه صاحبی
    مطالب بسبار مفید وقابل تاملی بود.با آرزوی پیشرفت روستاهای کشورمان ورسیدگی بیشتر از جانب مسئولین مرتبط.همچنین با آرزوی موفقیت روزافزون برای شما

  4. مهسا اکبری

    مرسی خانم دکتر بسیار عالی بود

  5. مریم

    مرسی خانم دکتر از اطلاعات جامع شما

  6. معصومه

    سپاس از مطلب ارزنده شما
    موید باشید

  7. مایده بنفشه ئی

    خانم نغمه صاحبی،بنده ازمطالب مفیدوارزنده شما درموردصنعت گردشگری روستایی استفاده بردم.درتاییدمطالب شما فکرمیکنم اگرمسئولین مربوطه به این بخش که تقریبا تاحدی دست نخورده ودارای پتانسیل های فراوان میباشد توجه کرده وسرمایه گذاری کنند میتواندعرصه خوبی برای اشتغال زایی،جذب گردشگران ازنقاط مختلف و…باشد که همه این مواردخودجای بحث دارد.درمجموع بسیار استفاده بردم من الله توفیق.ط

  8. kdg,tv af cknhv

    ۳ ۱۱, ۹۴ در ۹:۲۶ ب.ظ با عرض سلام و خسته نباشید خانم دکتر مطالبتون عالی و مفید ممنون از گرداوری شما. شب زنده دار

  9. الهام فلاحتکار

    خانوم دکتر عزیز از مطالب اموزنده و بسیار مفید شما کمال قدر دانی رو دارم .الهام فلاحتکار

  10. رویا مهر سیما

    خانم دکتر صاحبی عزیز با آرزوی موفقیت برای شما تحقیقات مفصل و جامعی داشته اید امیدوارم به تحقق به پیوندد موفق باشید

  11. نازیین قنبری

    سرکار خانم دکترنغمه صاحبی ارایه مطالب شما در زمینه گردشگری بسیار جالب بود ومن از این مقاله گردشگری چیزهای مفیدی یاد گرفتم . و اگاهی پیدا کردم در زمیته گردشگریی روستایی.موفق باشید

  12. محمد حسین پور

    با سلام خدمت استاد بزگوار
    بسیار عالی بود
    سپاس

  13. صدف صادقی

    سلام استاد بسیار عالی بود

  14. م.لطیفی

    امیدوارم چنین مقالاتی بتواند توجه افراد مسئول را در جهت توسعه روستایی (و شهری) و استفاده از امکانات موجود جلب نماید.
    با تشکر از استاد سرکار خانم صاحبی

  15. معصومه چراغ زاد

    استاد گرامی
    با از شما درس اخلاق اموختم این درس تا اخر عمر گذشت و صداقت شما از ذهن ما برون نمیرود
    موفقعیت شما ارزوی ماست
    دانشجوی شما معصومه چراغزاده صومعه سرایی

  16. واتاشان

    سلام
    نفرمودید چطور فق مطالبی را کپی پیس فرمودید و این یعنی به جایی نمی رسیم (کلی گویی)

  1. دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در سایت منتشر خواهد شد.
  2. پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  3. از انتشار نظراتی که فاقد محتوا بوده و صرفا انعکاس واکنشهای احساسی باشد جلوگیری خواهد شد.
  4. لطفا جهت بوجود نیامدن مسائل حقوقی از نوشتن نام مسئولین و شخصیت ها تحت هر شرایطی خودداری نمائید.
  5. لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.